Ένωση

Το παιδί κλαίει,ωρύεται, φοβάται. Ζητά μια αγκαλιά, φωνάζει για αγάπη! Ο άντρας το κοιτάζει υποτιμητικά, του προκαλεί αηδία. Ψάχνει μια διέξοδο να ξεφύγει μα δε βρίσκει. Ο άντρας το κοιτάζει υποτιμητικά, του προκαλεί λύπη. Δειλά το πλησιάζει. Θέλει θάρρος να το ακουμπήσει, να το αγκαλιάσει, να του δώσει αυτό που το παιδί τόσο επιθυμεί. Το ακουμπά,οι τρίχες των μαλλιών του απαλές σαν το νερό, το δέρμα του θερμό και κόκκινο. Αγκαλιάζει το παιδί, το αίσθημα ασφαλές και ανώδυνο.Σφίγγει το παιδί, το συναίσθημα λαμπρό και επώδυνο.

Δ.Μ

H ταύτιση (2)

Ένωσε τα δύο κομμάτια. Η λογική και η ηδονή, ο παραλογισμός και το πνεύμα, η αόρατη κλωστή που τα χωρίζει, ένα ψυχεδελικό όραμα στα μάτια σου. Χάσου στην σιωπή του ουρανού, βίωσε το χάος των ανέμων. Άνοιξε τα βλέφαρα και τα αυτιά σου, αντίκρισε την αρμονική καταιγίδα, άκου το ρυθμικό τραγούδι της θάλασσας όταν αφρίζει στις παραλίες. Βίωσε την ζωή, ερωτεύσου τον θάνατο. Βίωσε τον θάνατο, ερωτεύσου την ζωή.

Δ.Μ

Ολοκλήρωση εκ των έξω

Το περιβάλλον ερεθίζει την σκέψη. Το κάθε τι προκαλεί ένα συλλογισμό στο κεφάλι σου. Προσωποποιούμε αυτό το κάθε τι, του δίνουμε σάρκα και οστά. Η μορφή του δε μένει στάσιμη, αλλάζει, αποκτά αυξημένη ή μειωμένη δύναμη μπροστά στο είναι σου, το επηρεάζει όσο εσύ το αφήνεις. Ο κάθε ορισμός που δίνεις καθρεφτίζει το πρόσωπό σου. Καθρεφτίζει, όχι μόνο την σχέση σου με το περιβάλλον, αλλά και την σχέση σου με τον εαυτό σου. Ο κάθε ήχος και η κάθε εικόνα, η κάθε μυρωδιά και η κάθε επαφή, η κάθε γεύση, φανερώνουν το είναι σου, φανερώνουν τον άνθρωπο που κυνηγάς έως ότου να πεθάνεις.

Δ.Μ