Το φως αλλάζει χρώμα. Χάνεται από τα μάτια μου η ελπίδα που δίνει ανάσα στο αντίκρυσμα του. Γίνεται γκρι. Χρώμα άνοστο, μίζερο, ουδέτερο. Αλλά δεν είναι μαύρο. Φοβάμαι να γίνει μαύρο. Προσεύχομαι σε θεούς να με βοηθήσουν, σε δαίμονες να με λυπηθούν. Η κόλαση των χριστιανών δεν υφίσταται, υπάρχει και αναπνέει μονάχα στο κεφάλι του ανθρώπου. Το ίδιο και ο παράδεισος. Ο άνθρωπος ισορροπεί στο νήμα που διαχωρίζει την εσχάτη δυστυχία, την ανήκουστη ευτυχία. Εύκολα χάνεται στην μία, δύσκολα μεταβαίνει στην άλλη. Εύκολα βολεύεται στην μία, δύσκολα δέχεται την άλλη. Εύκολα πεθαίνει, δύσκολα ζει.
Δ.Μ
Δ.Μ
