Πνιγμένη η αλήθεια στα ύδατα του εγωισμού, αφήνει κατακάθι που σε πλήττει. Αποδοχή και απόρριψη, το δίλημμα που απομένει.
Η απόρριψη, ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί στην καταστροφή. Μετατρέπει τον άνθρωπο σε ένα υποδουλωμένο ον που χάθηκε στο κυνήγι προσώπων, εμπνευσμένων από την πλαστή αλήθεια της κοινωνίας. Εθελοτυφλεί και αποδέχεται οτιδήποτε συμβάλλει στην δημιουργία της ιδανικής εικόνας που επιθυμεί. Χάνει την ικανότητα της βούλησης, καθώς απορρίπτοντας την αλήθεια, απορρίπτει τις πραγματικές του επιθυμίες, και αποδέχεται ως επιθυμίες, αυτές που μονάχα η κοινωνία επιτρέπει.
Η αποδοχή, ένα βήμα προς την ολοκλήρωση. Ο άνθρωπος διαλύει πρότυπα, εικόνες και ιδανικές καταστάσεις που η κοινή άποψη επιβάλλει. Εμπεδώνει την ουσία του κόσμου, μαθαίνει να αμφιβάλλει για το χώμα που γεννήθηκε. Δε μισεί καμία πτυχή του εαυτού του, αντίθετα την αγκαλιάζει γεμάτος κατανόηση. Αισθάνεται με τις δικές του αισθήσεις, σκέφτεται με τις δικές του κρίσεις. Παλεύει μέχρι την τελευταία του πνοή, πριν χαθεί στην θανατική καταδίκη που επιβάλλει η κοινωνική πραγματικότητα.
Δ.Μ
